Labrador retriever.

Opis ogólny

1. Użytkowość.

Dzięki wrodzonej nadzwyczajnej inteligencji i cechom psychicznym labrador retriever jest bardzo znakomitym psem użytkowym, wszechstronnie wykorzystywanym na wiele pożytecznych dla człowieka sposobów. Spotkamy go na całym świecie w wielu służbach ratowniczych : straż pożarna, ratownictwo górskie (pies lawinowy) i ratownictwo lądowe - pies gruzowy - na gruzowiskach po trzęsieniach ziemi w różnych częściach świata, w policji (pies do tropienia i wykrywania narkotyków), w służbie celnej, w myślistwie (doskonały dowodny aporter i tropowiec), a także w dogoterapii przy pracy z osobami starszymi w domach pomocy społecznej, domach dziecka oraz do pracy z dziećmi z porażeniem mózgowym i osobami upośledzonymi umysłowo.

2. Osobowość i charakter.

Labrador retriever jest bardzo opanowany, co czyni z niego bardzo dobrego psa rodzinnego. Jak każdy pies oczywiście potrzebuje konsekwencji w prowadzeniu, wybitnie szybko się uczy i nie sprawia problemów wychowawczych, stając się niezastąpionym psim przyjacielem, kochającym bezgranicznie swojego właściciela. Popularność swą rasa ta zawdzięcza oprócz wrodzonej inteligencji swoim licznym walorom użytkowym, takim jak : duża łatwość uczenia się, bezwzględne posłuszeństwo i karność, odporność na zmienne i niekorzystne warunki atmosferyczne - dzięki specyficznemu rodzajowi sierści - bardzo wyczulony zmysł węchu (jeden z najsilniejszych wśród wszystkich ras psów), silna psychika i osobowość, mocna i masywna budowa ciała (doskonałe umięśnienie i gruba kość) oraz opanowanie i brak nieuzasadnionej agresji w stosunku do ludzi i do innych psów oraz innych gatunków zwierząt, ponieważ labrador nie jest psem tchórzliwym i nie obszczekuje bezmyślnie ze strachu wszystkiego co się rusza. Jest idealnym psem dla dzieci, wobec których wykazuje ogromną cierpliwość i opiekuńczość, co także zostało wykorzystane w dogoterapii przy pracy z dziećmi cierpiącymi na porażenia mózgowe, dorosłymi i dziećmi upośledzonymi umysłowo, a także z osobami starszymi w domach pomocy społecznej.

3. Aktywność.

Labrador jest psem, którego nie przerażają dalekie, nawet męczące spacery, ale też jeśli trzeba zamknięty w domu na parę godzin nie miota się szaleńczo. Ze względu na swoje łakomstwo i przez to tendencje do tycia, wskazane jest zapewnienie psu odpowiedniej ilości ruchu, poprzez regularne spacery, a dla miłośników psich sportów ich czynne uprawianie. Jest to pies, który uwielbia aportować, szczególnie z wody, ponieważ kocha wodę i pływanie, a jego sierść ze względu na obfity podszerstek, nie namaka i nie przepuszcza wody.

4. Zdrowie.

Jak przystało na psa wywodzącego się z dalekiej i zimnej północy, labrador jest bardzo zahartowanym i odpornym na niekorzystne warunki atmosferyczne i przez to praktycznie nie imają się go żadne choroby, nie cierpi na przeziębienia, zapalenia uszu, dolegliwości skórne, nie ma też kłopotów ze strony przewodu pokarmowego. Jest praktycznie "wszystkożerny", pochłania każdy rodzaj pożywienia dla psów, kotów i ludzi, przez co jest łatwy i niezbyt kosztowny w utrzymaniu. Przez swoje łakomstwo może doprowadzić się do otyłości, a także do przejedzenia i kłopotów z tym związanych, ale gdy wystąpi u niego utrata apetytu jest to stuprocentowy symptom jakiegoś zaburzenia zdrowotnego i należy bezzwłocznie udać się po pomoc lekarsko - weterynaryjną.

5. Pielęgnacja.

Labrador retriever nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, ponieważ sierść labradora jest krótka, ale bardzo twarda i ze względu na swoją nieprzemakalność cały czas pozostaje sucha i jest praktycznie nie brudząca się i jest bardzo łatwa w czyszczeniu.